SVVH 1 - Slekker Boys 1

Na weken van radiostilte, de ene afgelasting na de andere en bokstrainingen om toch maar enigszins fit te blijven, deed afgelopen zondagochtend die ene vraag zich toch weer voor; gaat de wedstrijd door? Zelfs toen de Boys naar buiten keken en het eerste lentezonnetje van het jaar aan de horizon prijkte, durfde nog steeds niemand het zeker te zeggen. Met een graadje of 15 en een goedgezinde Heibloemse consul kwam er dan toch het verlossende antwoord op die ene vraag. Zoals de winnaar van het 3FM radiospelletje op de heenweg (combineer een hondenras met een Bekende Nederlander… Piet Poedelsma) altijd zegt: “It giet oan!”

Met een redelijk goed presterend Slekkerboys, dat nog steeds uitzicht heeft op de nacompetitie, en een SVVH uit Heibloem dat troosteloos onderaan de tabel van 5C bungelt, hadden de Boys weinig te winnen maar alles te verliezen. Onderschatting lag op de loer, het veldje lag er bedroevender bij dan de kasseien van Parijs Roubaix en een SVVH dat niks te verliezen had; doe het maar eens.

Zoals enigszins de verwachting was hadden de Boys het niet makkelijk met het stugge SVVH. We zaten er absoluut niet kort genoeg op, de moeilijke oplossing werd geprefereerd ten faveure van de makkelijke en SVVH durfde zelfs te voetballen. Na de stroeve openingsfase begonnen er dan toch wat kansjes te komen voor de Slekkerboys. Het was de voorhoede echter nog niet gegund. Na een half uurtje bleek dan toch dat de bekende formule daadwerkelijk werkt; zet even druk op de Heibloemse achterhoede en ‘ze weite het neet meer!’ Rik Penners zette de rechtsback goed vast, kreeg de bal ternauwernood bij spits Alex Wolters, die kon op zijn beurt vrij op de keeper af. Alex produceerde een niet al te best schot op goal, maar de sluitpost had er dusdanig veel moeite mee dat het netje toch eindelijk kon bollen. De ban was gebroken, 0-1 voor de Boys!

Na de bevrijdende openingstreffer besloot SVVH wat meer risico te nemen om wellicht nog een 1-1 te zoeken vlak voor rust. Dat risico nemen werd hen bijna fataal. Waar Alex eerst nog een opgelegde kans miste waar Guus Coonen er eventueel beter voor stond, besloot de topscorer van de Slek na geklungel achterin van SVVH dit keer de bal toch breed te leggen op iemand met een betere uitgangspositie, in dit geval Rik. De keeper was uitgespeeld, de verdedigers konden niets meer doen, alleen het knollenveld kon nog roet in het eten gooien. Rik besloot om de bal eerst aan te nemen en hem goed te leggen, er leek niets meer fout te kunnen gaan. Toch bleef het 0-1. Vanaf een meter op 3 kreeg Rik de bal niet in het 7,32 meter brede doel. Hier werd nogmaals bewezen dat te veel tijd hebben vaak ook niet fijn is. Er werd dus met een 0-1 tussenstand gerust.

In de rust legde trainer René Meekels de vinger op de zere plek. De tweede helft moest het anders. Feller, makkelijker en geduldiger. Ook werd Alex, die door een enkelblessure voor het eerst weer speelde sinds begin januari, gewisseld voor een getergde Dylano Bongers. Het was in het begin van de tweede helft niet heel veel beter dan voor rust. Er werd nog steeds te vaak voor de moeilijke oplossing gekozen waar een simpel balletje over 5 meter ook een optie was. Wel kregen de Boys steeds meer en meer ruimte. Aan de rechterkant werd rechtsback Luuk Verfürth meermaals vrijgespeeld met zeeën van ruimte voor zich. Ondanks dat Luuk iedereen naar de filistijnen rende, wist hij niks met de ballen te doen. De ene vuurpijl na de andere vloog het vangnet in. De supporters achter het doel werd zelfs geadviseerd een helmpje op te zetten voor hun eigen veiligheid. Ook Mathijs en Guus deelden in de malaise en deden vrolijk mee. Afwisselend met Luuk peerden ze het lederen projectiel vaker in de richting van de onschuldige supporters dan richting de goal.

Uiteindelijk kwam daar dan toch de verlossende 0-2. Max speelde Dylano vrij, die op zijn beurt met flink wat snelheid de verdediging voorbij rende en op goal afstormde. Zoals het devies van tevoren luidde – leg het balletje breed als er iemand beter voor staat – deed Dylano wat hem gevraagd werd. De vrijstaande Guus kreeg de bal toegeschoven en die wist de voorsprong te verdubbelen. Er viel toch wel een last van de Slekker schoudersen Heibloemse gelijkmaker (die ronduit beschamend zou zijn) zat gelukkig niet meer in het verschiet. SVVH zat er bij de pakken neer en probeerde zelfs tevergeefs meteen vanaf de aftrap op doel te schieten. Dat was het teken van hopeloosheid waar de Boys wel raad mee wisten. Rik kwam aan de rechterkant door en gaf een halfhoge voorzet waar respectievelijk Guus en Loek ternauwernood aan voorbij vielen. Gelukkig was daar ook nog de attente Mathijs die de bal diagonaal in de hoek wist te plaatsen en om zo de 0-3 te noteren. De score liep zelfs nog verder uit nadat Mathijs via links kon doorstomen richting achterlijn. Hij trok de bal voor waar Dylano klaarstond om zijn goede invalbeurt te bekronen met een doelpunt. De 0-4 was een feit en de Boys leken tevreden te zijn met deze uitslag. Vier goals, geen tegengoals, rustig uitspelen en krachten sparen voor de komende drukke weken, plicht gedaan zou je zeggen.

Toch kon niet worden voorkomen dat er een smetje op de ruime overwinning kwam. In de laatste minuut van de wedstrijd werd de bal nog één keer naar voren gepompt door de laatste man van SVVH. Na een riante mispeer van laatste man Loek, die de bal compleet verkeerd raakte en hem zo huizenhoog richting de eigen zestien lepelde, leek invaller Hugo Cloudt nog de schade te kunnen beperken. Na een goede controle van de hoge bal moest deze eigenlijk weggewerkt worden. Hugo besloot anders en speelde de bal ietwat kort terug op doelman Sander. Sander, die verder een rustige zondagmiddag beleefde en niet veel te doen had gehad, probeerde op zijn beurt nog even de show te stelen. Een combinatie van een polletje en een mislukt stiftje over het been van de spits van SVVH eindigde in een onnodige tegentreffer. De spits ontfutselde zo de bal van Sander en kon hem vogelvrij in het lege doel plaatsen. Een waar volksfeest barstte los; SVVH had gescoord! De speakers werden opengedraaid en de hardcore galmde over het sportpark.

Daarmee was de wedstrijd ook gedaan. Met een moeizame doch verdiende 1-4 overwinning konden de Boys met 3 punten op zak terug richting de Slek. Volgende week wacht het in vorm geraakte Crescentia. Waar de ploeg uit Tungelroy tot een aantal weken terug nog stuivertje wisselde met SVVH om de laatste positie, zijn ze nu al vijf wedstrijden ongeslagen tegen niet de minste tegenstanders. Een lastig potje voor de boeg dus. We hopen op de vertrouwde support zoals we tot nu toe nog elke thuiswedstrijd hebben gekregen van onze fanatieke aanhang, dan kunnen we volgende week vast en zeker onze goede reeks voortzetten!

Loek

Registreren Waarom registreren