Cookie beleid Slekker Boys

De website van Slekker Boys is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Sponsors

Walburgia 1 (zon) - Slekker Boys 2 (zon)

Walburgia 1 (zon)

1 - 1

Slekker Boys 2 (zon)

Competitie

5e klasse 06

Datum

7 april 2024 11:30

Scheidsrechter

Anoniem

Accommodatie

Sportpark Aan de Bosstraat
Bosstraat 1
6109RA
OHE EN LAAK
tel. 0475-580652

Een kleine week na het teleurstellende paasweekend stond alweer de volgende wedstrijd op het programma. Ditmaal tegen de buren van Ohé en Laak, waar we om 11:30u moesten aantreden voor een op papier lastige uitwedstrijd. Een eerste blik op het speelveld bevestigde hetgeen we op papier al vermoedden: een hobbelige weide vol met uitgeschoten paardenbloemen in plaats van een strakke grasmat waar een bal consistent op rolt. Dit gegeven werd gecombineerd met een forse wind, oftewel: alle omstandigheden waar Slek 2 niet heel lekker onder gedijd.

Niet geheel onverwachts startten we dan ook niet goed aan de wedstrijd, daar Walburgia met veel strijd en opportunisme onze goal probeerde te bestormen. Binnen tien minuten kregen ze al een één-tegen-één mogelijkheid door een belabberde terugspeelpass, maar gelukkig was onze sluitpost weer eens paraat om ons te behoeden voor een achterstand. Langzaam maar zeker kregen we de overhand en kwamen we meermaals in de buurt van het vijandelijke strafschopgebied, maar echte kansen bleven uit. Toch wisten we te scoren doordat ex-collega Luca een voorzet uit zijn handen liet glippen en dit buitenkansje liet onze immer scherpe Luuk uiteraard niet onbenut; 0-1. Met deze stand gingen we ook rusten.

Waar we in de eerste helft de wind in de rug hadden, was het duidelijk voelbaar dat we na rust flinke wind tegen hadden. Walburgia had al snel door dat ze ons in de verdrukking konden brengen door veel de lange bal te hanteren en het over de opportunistische boeg te gooien met veel strijd. Deze speelwijze, plus het erbarmelijke veld, zorgde ervoor dat we niet ons eigen spel durfden te spelen vanuit achteruit en daarmee maakten we het onszelf eigenlijk ontzettend moeilijk. Na een kwartiertje in de tweede helft wisten we dan toch eindelijk een echte grote kans te creëren vanuit achteruit, maar Luca bleek een antwoord paraat te hebben op het kenmerkende stiftje van Maico. Het was rondom dit punt dat de wedstrijd ontspoorde door toedoen van de arbiter. De beste man leek niet de juiste sterkte in zijn brillenglazen te hebben, gezien het aantal foutieve beslissingen. Dit resulteerde in een aanslag op Jimmy’s enkel, die het veld moest verlaten. Na serieus overwegen om het niet te bestraffen, besloot de scheids toch maar geel te geven voor deze charge, terwijl een rode kaart misschien ook wel terecht was geweest. Echter, waar nog getwijfeld kon worden over een rode kaart bij het vorige voorbeeld, kon datzelfde niet gezegd worden over de volgende aanslag. Toen onze Maico in een volle sprint langs de zijkant van het veld richting de achterlijn spurtte, kreeg hij een vliegende tackle op zijn benen te verwerken. Uiteraard veroorzaakte dit een hoop commotie, waarop de scheidsrechter besloot geen rood, geen geel, maar zelfs helemaal géén kaart te trekken. Bizar, echt ongelofelijk.

Nadat Walburgia weer met elf man op het veld stond en dus geen enkele rode kaart ontvangen had, zetten ze ons wederom schaakmat en stonden we met de rug tegen de muur. Daniël en Giel voorkwamen met zijn tweeën nog de gelijkmaker, maar even later moesten we helaas toch een tegendoelpunt incasseren. Een voorzet werd afgeslagen, maar belandde voor de voeten van een middenvelder op de rand van het strafschopgebied. Zijn uithaal werd niet geblokt en verdween hard de verre hoek in; 1-1. Met nog een kwartier te spelen gingen we alles of niets spelen, in de hoop nog de winnende treffer te maken. Helaas verloren we het laatste beetje rust in ons spel en kwamen we eigenlijk niet verder dan een paar meter over de middenlijn, alvorens we de bal weer verloren door een slechte pass, aanname of dergelijke. Toen de scheidsrechter ook nog eens voor buitenspel floot, terwijl degene waar de bal naartoe ging (Funs) onmogelijk buitenspel kon staan, was het drama compleet. Na de zoveelste commotie werd de uithelpende Rick Heijnen met geel van het veld gestuurd. Het was een ultiem brevet van onvermogen, daar Rick eigenlijk niets gezegd of gedaan had wat ook maar enigszins een gele kaart verdiende. Daarna wilde de scheidsrechter ook nog Giel van het veld sturen, omdat iemand de langs lijn wat riep. Enfin, het was ons een middagje wel, eindstand: 1-1.

Na deze beladen wedstrijd zijn we de koppositie helaas kwijt en staan we nu op de derde plek. Met nog zes wedstrijden te gaan en daarin twee confrontaties met de twee ploegen boven ons is er nog geen man overboord, maar er moet wel uit een compleet ander vaatje getapt gaan worden willen we dat kampioenschap gaan binnenhalen. Dit besef was duidelijk aanwezig na deze wedstrijd, dus hopelijk kunnen we dat volgende week thuis tegen IVS laten zien.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!