Rios’31 1 – Slekker Boys 1

Op 17 oktober 2021 was het dan eindelijk zo ver. De derby der derby’s, de klassieker van ’t smaalste stukske Limburg oftewel Peij teage de Slek. Door de coronaperikelen stond deze wedstrijd een tijd lang helaas niet op het programma. Dat deze wedstrijd leeft onder de supporters was duidelijk te zien aan de opkomst. Voor het eerst sinds lange tijd was het Sportpark in de Bandert compleet uitverkocht. De hele week voorafgaand aan de wedstrijd werd al duidelijk gemaakt hoe belangrijk deze pot was en dat er zeker niet mocht worden verloren van de mannen in het roodwit. Helaas verliep de voorbereiding niet al te soepel voor de Boys. Luuk V. viel vorige week letterlijk uit toen hij liet zien een man van de club te zijn door uit te helpen bij het tweede elftal. Gevolg een vervelende blessure aan zijn pectoralis major waardoor hij enkele weken buitenspel zal staan. Des te vervelender was het dat Rick H. na een ongelukkige botsing op de vrijdagtraining ook geblesseerd uitviel en bijna per brancard het trainingsveld moest verlaten. Na een bezoek aan de fysio/dokter kreeg hij te horen dat hij ook enkele weken met (of zonder) krukken zal moeten toekijken. De laatste afwezige, Loek, werd helaas opgeroepen om een safari te leiden in Zuid-Afrika en zal ook enkele weken niet beschikbaar zijn. Voor trainer Franky en trainer Ton was het dus op vrijdag al flink puzzelen om de selectie bij elkaar te krijgen. Toch kwamen ze vrij snel tot een volwaardige selectie met de aanvulling van Rik v.d. S., Luuk v. H. en jeugdspeler Niek.

De eerste twintig minuten van de wedstrijd verliepen voor de mannen in het groenwit vrij soepel. De ploeg was veelvuldig in balbezit en Rios kon niet echt gevaarlijk worden. Het vele balbezit mondde echter niet uit in (grote) kansen. De eerste grote kans van de wedstrijd was voor de thuisploeg toen een vrije trap via de vingertoppen van Sander op de paal belandde. Normaal gesproken zou dit een waarschuwing moeten zijn voor de Boys, maar de eerstvolgende kans voor Rios was raak. Na balverlies op het middenveld schakelde de mannen in het roodwit razendsnel om en via één lange bal en een voorzet vanuit rechts kon de spits de bal binnenstruikelen. Van het goede begin van de Boys was het restant van de eerste helft niets meer te zien. Het leek alsof ze de kluts een beetje kwijt waren na de tegentreffer. Rios was de betere ploeg in dit deel van de wedstrijd en tot overmaat van ramp werd het vlak voor rust ook nog 2-0. De normale uiterst betrouwbare Sander tastte mis bij een schot vanuit de tweede linie.

Na de thee lieten de mannen van de Slek zien dat ze de wedstrijd zeker niet wilden verliezen. Het voetbal in de tweede helft was een stuk minder er werd vooral veel strijd geleverd door groenwitte.
De eerste grote kans was echter weer voor de thuisploeg. Na een lange bal naar voren kon een, duidelijk buitenspel staande, Riosspeler de bal bij een ploeggenoot krijgen die de bal gelukkig naast het bijna lege doel schoot. Dit moment kan worden gezien als het kantelpunt in wedstrijd. In plaats van 3-0 werd het vlak na deze aanval 2-1. Na een mooie aanval over meerdere schijven kon Rik P. de bal vrij binnen tikken. Voor de Boys het teken om nog een tandje bij te schakelen en op jacht te gaan naar de gelijkmaker. Na een paar kleine kansjes kwam de bal rond de 75e minuut via de rechterkant voor het doel van de thuisploeg. In eerste instantie leken Goos en Alex elkaar in de weg te lopen, maar via de punt van de schoen tikte Goos de bal in het “Peijer”doel: 2-2.  Het laatste kwartier van de wedstrijd bleek dat beide partijen enorm met hun krachten hadden gesmeten. Geen van beide kon een vuist maken om zo de winst nog over de streep te trekken. Het enige noemenswaardige feit van het laatste kwartier was een slaande beweging van een Riosspeler richting Rik P., maar de scheidsrechter vond het voldoende om dit met een vermanend vingertje af te handelen. Helaas voor de Boys betekende dit het eerste puntverlies in twee seizoenen tijd, maar al bij al was 2-2 een terechte uitslag.

Guus Coonen